Ciężkie życie wegetarianina

---

Mój blog ma charakter osobistego, więc nic chyba nie stoi na przeszkodzie bym sobie trochę ponarzekał, tym bardziej jak mawiają Czesi: papier zniesie dużo - w sensie, że można pisać i pisać...
W moim przypadku, swoje żale przelewam do posta. Jeśli więc ktoś nie lubi moich narzekań - odradzam czytanie tego posta😉.
Pewnie wszyscy wiedzą, że nie jadam mięsa, ryb i tym podobnych. W tym roku minie 25 lat odkąd zdecydowałem się na ten krok. Nie żałuję, aczkolwiek ostatnio mam pecha.
Miałem dziś dłuższą przerwę w pracy i postanowiłem pójść coś zjeść. Mój wybór padł na kilkakrotnie odwiedzaną pizzerię u Tomaše w Bystrzycy, zaraz koło dworca PKP, czyli tu gdzie stoję z autobusem.
Nie pierwszy raz degustowałem ich menu, więc i tym razem bez obaw poprosiłem o makaron po meksykańsku. Pizza mi się przejadła, a pikantne potrawy uwielbiam. Smacznie sobie zajadam, ale kilka razy mój wzrok przykuły kawałeczki czegoś, co ewentualnie mogło być wspomnianym w menu parmezanem. Tylko że nigdy, nigdzie nie widziałem w daniach tego sera w kawałkach. Przyznaję, że kilka zgryzłem i smak nie wydał mi się jakoś podejrzany. Mimo wszystko skinąłem na kelnerkę, a kiedy podeszła zapytałem o te niezidentyfikowane kawałeczki.
Ze spokojem odpowiedziała, że to mięso z kury. !!!

- Jak to, że nie macie podane w menu że to danie jest z mięsem? - padło moje pytanie.
- Jestem wegetarianinem - oznajmiłem.
Przepraszała wyjaśniając, że niedawno zmieniali jadłospis i nie zmienili jeszcze menu.
Ponieważ odmówiłem kontynuowania jedzenia tego dania, zaproponowała, że zrobią mi nowe bezmięsne. Wyraziłem nadzieję, że nie zaszkodzi mi ta niewielka ilość niejedzonego od lat mięsa.
Z dziwnym uśmiechem i powątpiewaniem mówiła, że niby czemu by miało?
Nie liczę na zrozumienie, bo wielokrotnie jestem odbierany jako „dziwoląg”, a nie rzadziej jestem pouczany, że mięso jest potrzebne do prawidłowego funkcjonowania. Po pierwsze staż mojego odżywiania powinien mówić sam za siebie, a po drugie jest to moja wolna i nie wymuszona wola i nie podlega dyskusji😜.
Najgorsze jest to, że potwierdziły się obawy, że zanikł za te lata smak mięsa, a to niesie ryzyko nieświadomości tego co jem.
Jest na to sposób: przestać jeść w restauracjach albo pytać za każdym razem czy przypadkiem nie dodali do dania czegoś niejadalnego dla mnie pomimo, że w menu nic o tym wspomniane nie jest.
Tym bardziej, że nie jest to odosobniony przypadek.
Nawet nie miesiąc temu, również w pizzerii (Cafe Vergnano), tylko że w Trzyńcu, zajadałem smacznie lasagne zapieczone z szpinakiem. Zupełnie nic podejrzanego, bo danie w menu znajdowało się w kategorii bezmięsnych, tylko, że w trakcie jedzenia napotkałem w talerzu kawałeczki, szczątki jakiejś wędliny!
Pani kelnerka na moją reklamację przepraszając wyjaśniała, że mają dużo ludzi, dużo zamówień i zapewne z tego powodu przez przypadek spadło to do mojego jedzenia.
Patrzyłem na nią ze zdumieniem😲, komentując delikatnie, że nie powinno to mieć miejsca.
Zdumiony takim podejściem jestem dlatego, że równie dobrze z tego samego powodu, że kucharz ma dużo pracy i kiedy wrócił z WC nie umył rąk, bo nie miał czasu.
Przesadzam? Być może, ale o ile choć trochę mnie rozumiecie w mojej nieprzeciętności, to zrozumiecie, że jest to dla mnie bardzo nieprzyjemna sytuacja.
Zdaję sobie sprawę, że większość tej niechęci do mięsa odgrywa się w mojej głowie niż być może w żołądku, ale niezaprzeczalnym jest fakt, że dziś chociaż obyło się bez biegu do WC, to w brzuchu jakaś rewolucja była i to z towarzyszeniem uczucia przypominającym ból. Zaledwie kilka kawałków, jednak dla organizmu odzwyczajonego to pewnego rodzaju szok.
Wierzcie nie wierzcie, ale kilka takich sytuacji miałem, że chociaż nieświadomy tego co zjadłem, zmuszony byłem w szybkim tempie znaleźć wspomniany przybytek. Dopiero potem dowiadywałem się co jadłem.
Paradoksem jest, że dla większości ludzi tzw. mięsożernych to normalka, że w wielu daniach kategoryzowanych jako bezmięsne, w menu spotykam wśród innych składników szynkę lub inną wędlinę. Dziwi mnie to w czasach, kiedy wegetarianizm nie jest wyjątkiem, że mimo wszystko nie można mieć zaufania do kucharzy. Odnoszę wrażenie, że spora liczba osób serio uważa "nas" za dziwolągów, albo co najmniej nie bierze poważnie.
Chociaż wiem, że niewiele moich czytelników komentuje posty, to mimo wszystko ciekawy jestem waszych doświadczeń i spostrzeżeń dotyczących restauracji.

---